Welcome

Εδώ θα βρείτε σκέψεις, όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, ανησυχίες και πολύ στρες. Έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Τις μεγάλες αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συναισθήματα.

Εδώ θα βρείτε παιδικές φαντασιώσεις και την βαρβαρότητα του ρεαλιστμού που βιώνει κανεις, όταν μεγαλώσει.

Όλα εδώ, με μπόλικη χρυσόσκονη, τυλιγμένα με ζάχαρη, με γεύση γλυκό κεράσι, με μυρωδιά τριαντάφυλλου και βανίλιας. Όλα εδώ, σε ένα ποτήρι, να τα πιείτε και να ευχαριστηθείτε.

Καλώς ήρθατε στον κόσμο τον δικό μου.

18 Σεπ 2013

Τα μάγια έχουν λυθεί...

Φθινόπωρο φίλοι μου...

Ναι, ίσως σας ακουστεί παράξενο, αλλά πάντα μου άρεσε το φθινόπωρο. Ο κύριος λόγος είναι γιατί τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου, τον Σεπτέμβριο, είναι τα γενέθλια μου. Aπό μικρή τον περίμενα αυτόν τον μήνα, περίμενα τα γενέθλια μου, ήθελα να μεγαλώσω....

Τώρα λοιπόν που μεγάλωσα και τα χρόνια μετρούν αντίστροφα στα κεράκια της τούρτας μου, αυτή η νοσταλγία και η λαχτάρα δεν μου πέρασε. Το αντίθετο! Θέλω ακόμα πιο απελπισμένα να έρθει το φθινόπωρο, ο Σεπτέμβριος και τα γενέθλια μου.

Φέτος έχω έναν ακόμα παραπάνω λόγο και αυτός ο λόγος, είναι ότι θα κάνω ένα μεγάλο πάρτυ στο καινούργιο μου σπίτι, θα έρθουν άνθρωποι που έχουν αποδείξει με έργα πόσο μ΄αγαπούν και άλλοι που θέλουν και προσπαθούν να μου το αποδείξουν.

Τα μάγια έχουν λυθεί φίλοι μου, για πρώτη χρονιά φέτος, με πλησίασαν και πλησίασα ανθρώπους που υπήρξε "ένταση" ανάμεσα μας ή που δεν είχα το θάρρος και την δύναμη να τους προσεγγίσω. Οι άνθρωποι όμως αυτοί ήταν πάντα εκεί, σα να περίμεναν να ωριμάσουν οι συνθήκες και ίσως και εγώ ώστε να έρθουμε πιο κοντά και να κάνουμε υπέροχα πράγματα. 

Και ναι, τα μάγια έχουν λυθεί, εκεί που νόμιζα ότι θα ένιωθα μοναξιά και απελπισία, το τζίνι έκανε καλά την δουλειά του, έλυσε τα μάγια. Ναι, αυτή ήταν η ευχή μου και το καλό τζίνι μου την πραγματοποίησε και είστε εδώ όλοι μαζί μου, με μένα, μία γροθιά, όπως παλιά, αλλά και με όρεξη και διάθεση να ζήσουμε πράγματα με τους νεότερους στην "παρέα" από εσάς.

Στο πάρτυ μου, ξέρετε ήδη ποιοι είστε καλεσμένοι, ποιοι θα θέλατε να έρθετε αλλά οι αντικειμενικές δυσκολίες δεν σας το επιτρέπουν, ποιοι απλώς είστε μακριά και θα μου στείλετε τις ευχές σας. Φέτος, είναι η πρώτη χρονιά που δεν θα επιμένω να έρθετε, που δεν θα θυμώσω αν δεν τα καταφέρετε, ξέρετε γιατί; Γιατί έχουμε περάσει τόσο ουσιαστικό χρόνο μαζί το τελευταίο 8μηνο και ξέρουμε πως νιώθουμε και πως αισθανόμαστε.

Φέτος δεν ξέρω αν θα μου φέρετε δώρα, αν θα μ αρέσουν, αν θα είναι ακριβά ή φθηνά και να σας πω και κάτι; Δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Ξέρετε γιατί; Γιατί, για πρώτη φορά, μετά από περίπου 10 χρόνια, θα κάνω εγώ η ίδια, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο δώρο στον εαυτό μου. Δεν θα σας πω περισσότερα γι΄ αυτό το δώρο, το ξέρει μόνο η Αρετή και ξέρω ότι δεν θα το μαρτυρήσει.

Το σημαντικό είναι ότι τα μάγια λύθηκαν και όταν λύνονται τα μάγια, γίνονται θαύματα!

Χρόνια μου Πολλά. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: