Welcome

Εδώ θα βρείτε σκέψεις, όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, ανησυχίες και πολύ στρες. Έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Τις μεγάλες αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συναισθήματα.

Εδώ θα βρείτε παιδικές φαντασιώσεις και την βαρβαρότητα του ρεαλιστμού που βιώνει κανεις, όταν μεγαλώσει.

Όλα εδώ, με μπόλικη χρυσόσκονη, τυλιγμένα με ζάχαρη, με γεύση γλυκό κεράσι, με μυρωδιά τριαντάφυλλου και βανίλιας. Όλα εδώ, σε ένα ποτήρι, να τα πιείτε και να ευχαριστηθείτε.

Καλώς ήρθατε στον κόσμο τον δικό μου.

12 Μαΐ 2012

'Ενα ταξίδι ακόμα

Ένα ταξίδι ακόμα για μας
Ένα ταξίδι ακόμα και μην ρωτάς.
Ένα ταξίδι ακόμα....

Ταξίδι! Τι υπέροχη λέξη και ακόμα πιο υπέροχο το μήνυμα του. Φεύγεις από το σπίτι σου και πας να ανακαλύψεις νέα μέρη, καινούργιους ανθρώπους, νέα τοπία, νέες συνήθειες ίσως και έρωτες.

Το μέσο δεν  έχει σημασία αρκεί να είναι ένα ταξίδι μακριά, στο απέναντι νησί, στην διπλανή χώρα, στην μακρινή ήπειρο. ‘Ενα ταξίδι ακόμα...

Άλλά γιατί ταξιδεύουμε; Ποιος είναι ο κύριος σκοπός μας και τι επιδιώκουμε; Αυτό δεν το ξέρω ούτε και μπορώ να σας το απαντήσω εγώ, απλά γιατί ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους που ταξιδεύει.

Και οι δικοί μου λόγοι είναι πολλοί και αντιφατικοί πολλές φορές. Μία μεγάλη μου επιθυμία είναι να πάω στο Λονδίνο που δεν κατάφερα ακόμα να πάω, μου έχουν πει ότι είναι ωραία τα Χριστούγεννα, αλλά φίλοι που ξέρουν από Λονδίνο, με συμβούλεψαν να μην πάω τα Χριστούγεννα.

Μου είπαν ότι στην Αυστρία τα Χριστούγεννα είναι καταπληκτικά γιατί χιονίζει και γιατί ακούγονται υπέροχες μελωδίες από παντού. Αλλά εγώ δεν θέλω να πάω κάπου και να χιονίζει. Το έχω σαν φόβο από την Ελλάδα που όταν χιονίζει γίνεται η καταστροφή του κόσμου. Νομίζω ότι όταν πάω στην Αυστρία Χριστούγεννα και χιονίζει θα αποκλειστώ και όταν αποκλειστώ, θα πάθω κλειστοφοβία και άστα...

Επίσης θέλω να πάω στη Νέα Υόρκη «την πόλη που ποτέ δεν κοιμάται» όπως έλεγε και η Κάρυ Μπράντσο. Θέλω να πάω να δω τα υπέροχα μουσεία και πινακοθήκες που έχει εκεί θέλω να δω το άγαλμα της Ελευθερίας και το central park. Τόσες ταινίες έχω δει με φόντο τη Νέα Υόρκη δεν μπορεί κάτι θα έχω μάθει.

Αμέσως μετά στην προτίμηση μου έρχεται η Γαλλία και η Ισπανία δεν ξέρω γιατί, ίσως γιατί αυτές οι χώρες έχουν ένα ιδιαίτερο ταμπεραμέντο. Λένε ότι οι ισπανοί μοιάζουν λίγο με τους Έλληνες και το κλίμα τους είναι Μεσογειακό σαν της Ελλάδας.

Όσον αφορά την Γαλλία λένε ότι είναι η πόλη του έρωτα, εεε δεν μπορεί να πήρε άδικα αυτόν τον τίτλο, χωρίς φωτιά δεν υπάρχει καπνός που λένε. Επηρεασμένη από αυτό θα ήθελα να πάω στην Γαλλία με τον αγαπημένο μου όποτε και αν προκύψει αυτό.

Και ο κατάλογος δεν σταματάει εδώ. Υπάρχει η Ιταλία και οι Βρυξέλλες που θέλω πολύ να πάω. Ακόμα θέλω να ξανάπαω στο Λουξεμβούργο να κάνω βόλτα με το άσπρο τρενάκι που δεν πρόλαβα και να δω πως δουλεύουν εκεί οι τράπεζες που ντρεπόμουν να πάω την πρώτη φορά.

Όσα ταξίδια και να πάω όμως η Ελλάδα Είναι ο τόπος μου και εδώ γεννήθηκα και τίποτα δεν το αλλάζει αυτό. Το Ελληνικό καλοκαίρι είναι αξεπέραστο και ανεπανάληπτο ότι και να λέμε.

Τα Ελληνικά νησιά έχουν μία αλλιώτικη γοητεία και μια θαλασσινή αύρα που σε συνεπαίρνει. Μια μυρωδιά που σε μαγεύει και σαν σειρήνες σε καλούν κοντά τους ξανά και ξανά.

Εκτός από την Κάρπαθο που είναι το μέρος που μεγάλωσα έχω πάει στην Μύκονο, στην Σύρο, στην Πάρο, στην Τζιά, στην Αίγινα, στην Κάσο και στην Κρήτη.

 Υπάρχουν όμως άλλα τόσα διαμαντάκια που με καλούν κάθε καλοκαίρι να τα ανακαλύψω και εάν δεν είναι αυτό το καλοκαίρι θα είναι το επόμενο. Η Σαντορίνη, η Άνδρος, η Κεφαλονιά, η Φολέγανδρος και τόσα άλλα που δεν μου έρχονται τώρα...

Ένα ταξίδι ακόμα....

Το άφησα για το τέλος αλλά είναι το μεγάλο μου παράπονο. Που δεν κατόρθωσα ακόμα να πάω στην Θεσσαλονίκη ναι παιδιά δεν έχω πάει και λυπάμαι πολύ γι αυτό. Προτάσεις δεκτές :-)

3 σχόλια:

Δημήτρης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημήτρης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημήτρης είπε...

Τα χριστουγεννα πηγα Βιέννη και δεν χιόνισε και ναι ηταν υπεροχα πρεπει να πας οπωσδηπωτε. Ωραιο κειμενο