Welcome

Εδώ θα βρείτε σκέψεις, όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, ανησυχίες και πολύ στρες. Έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Τις μεγάλες αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συναισθήματα.

Εδώ θα βρείτε παιδικές φαντασιώσεις και την βαρβαρότητα του ρεαλιστμού που βιώνει κανεις, όταν μεγαλώσει.

Όλα εδώ, με μπόλικη χρυσόσκονη, τυλιγμένα με ζάχαρη, με γεύση γλυκό κεράσι, με μυρωδιά τριαντάφυλλου και βανίλιας. Όλα εδώ, σε ένα ποτήρι, να τα πιείτε και να ευχαριστηθείτε.

Καλώς ήρθατε στον κόσμο τον δικό μου.

18 Δεκ 2009

ΠΟΤΕ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ???

Στεκόμουν στην στάση του λεωφορείου 040 Πειραιάς-Σύνταγμα!! Για ακόμα μία φορά θα πήγαινα στο Σύνταγμα να δω από κοντά το γιορτινό περιβάλλον που έχει ετοιμάσει ο Δήμος Αθηναίων…!! Στους δρόμους παντού λαμπιόνια να αναβοσβήνουν, χαρούμενες καμπανούλες, φωτεινά αστεράκια, στολισμένα καραβάκια και φυσικά Χριστουγεννιάτικα δέντρα…. Μόλις είχε αρχίσει να νυχτώνει και τα στολίδια γινόντουσαν όλο και πιο φωτεινά, όλο και πιο λαμπερά.!!

Στην στάση δίπλα μου μια κυρία με τον μικρό γιό της, καθόταν στο παγκάκι και περίμενε και αυτή το λεωφορείο…. Το μικρό αγοράκι με τα καταγάλανα μάτια του κοιτούσε ψηλά τον ουρανό με απορία… Το κοιτούσα και εγώ γεμάτη περιέργεια. Νόμιζα ότι είχε θαμπωθεί από τα λαμπερά φώτα και την γιορτινή ατμόσφαιρα του δρόμου. Αλλά εκείνο όχι!!

-«Μαμά; Όχι τώρα, αλλά αύριο το πρωί θα βγει ο ήλιος;»
- «Ναι φυσικά και θα βγει.» Του λέει η μαμά του.
-«Μαμά; Όταν βγαίνει ο ήλιος έχει μάτια;»
- «Όχι Γιωργάκη ο ήλιος δεν έχει μάτια. Μάτια έχουν μόνο οι άνθρωποι, τα ζώα και τα ψάρια.» Θέλησε να του εξηγήσει η μαμά του.
- «Πάντως μαμά εμείς στο σχολείο όταν ζωγραφίζουμε ήλιους, τους ζωγραφίζουμε και μάτια!!!»
-« ….!!!!»

Σκέφτηκα ότι με την τελευταία ατάκα το αγοράκι είχε αποστομώσει την μαμά του. Σκέφτηκα επίσης ότι είναι πολύ δύσκολο να τα βάλεις με τα μικρά παιδιά και με την φαντασία τους.

Είχα θυμώσει λίγο και με την μαμά που ήθελε αμέσως να κάνει την λογική και να επαναφέρει το παιδί στην πραγματικότητα. Ήταν τόσο μικρό, και είχε όλη την ζωή μπροστά του για να είναι λογικό. Τώρα ήταν μικρό και του επιτρεπόταν να ονειρεύεται….

Ήμουν έτοιμη να πω στον Γιωργάκη ότι «μπορεί να σου είπε η μαμά σου ότι ο ήλιος δεν έχει μάτια, αλλά έχει μια μαγική δύναμη που χωρίς μάτια μπορεί και τα βλέπει όλα. Και επειδή αυτή η μαγική δύναμη δεν ζωγραφίζεται, όταν φτιάχνουμε ήλιους τους βάζουμε μάτια!!!!»

Νομίζω ότι η δική μου απάντηση θα του έκανε πιο πολύ εντύπωση και θα του έκανε καλό στην φαντασία… Δεν τόλμησα όμως να ανοίξω το στόμα μου γιατί οι μέρες είναι γιορτινές και δεν θέλω καυγάδες με τσαντισμένες μαμάδες.

Μου ήρθαν όμως στο μυαλό κάποια άλλα Χριστούγεννα.....

Η συνέχεια της ιστορίας στο βιβλίο "Παράλληλες σκέψεις..." που μπορείτε να παραγγείλετε από μένα στο τηλέφωνο 6972 928934 στην τιμή των 13 ευρώ και να σας σταλεί ταχυδρομικώς με αντικαταβολή.






ΥΓ 1. Αφιερωμένο στην ξαδέρφη μου Ευγενία Λυτού
ΥΓ 2. Γιωργάκη και εγώ όταν ζωγραφίζω ήλιους τους βάζω μάτια, και όταν ζωγραφίζω σπίτι, ζωγραφίζω και καμινάδα που καπνίζει και ας μένω σε ένα μικρό διαμερισματάκι!!!

11 σχόλια:

Giorgos Hatzikoutsos είπε...

fantastiko,
ta kataferneis panta Maria na me sigkineis me ena magiko tropo me ta grafomena sou!
mpravo sou!!!
19 Δεκεμβρίου 2009 στις 7:24 π.μ.

George Irene είπε...

Τι ωραίο άρθρο,Μαρία!Κυρίως τα παιδιά πρέπει ελεύθερα να ονειρεύονται γιατί έτσι κι αλλιώς κάποτε μεγαλώνοντας θα προσγειωθούν και θα αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα !
ΥΣ. Η μαμά μου ενθουσιάστηκε πάλι με το άρθρο σου
19 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:50 μ.μ. ·

Μαρία είπε...

Ευχαριστώ πολύ Ειρήνη, δεν σου κρύβω πως η μητέρα σου και κάτι άλλα άτομα με ενθαρρύνουν πάρα πολύ και γράφω... Αλλιώς θα τα είχα παρατήσει από καιρο. Να είστε καλά....!!!!
19 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:59 μ.μ. ·

Anna Chalkia είπε...

Για άλλη μια φορά έδειξες ότι ξέρεις να γράφεις και να αναπτύσεις τα θέματα με πρωτοτυπία, απλά και κατανοητά!

Μ΄άρεσε πολύ η ιστοριούλα με το Γιωργάκη και το πώς τη σύνδεσες με αυτήν της Ευγενίας. Επίσης οι δύο τελευταίοι παράγραφοι ήταν όμως οι καλύτεροι...

Περιμένουμε με τη μαμά το επόμενο!
19 Δεκεμβρίου 2009 στις 2:41 μ.μ.

Mary Stavrakis-Papayiannis είπε...

Mprabo Maria..poli wraia ke singinitika logia..teleio gia tis imeres autes..sinexise me to kalo ke alles istories to kainourgio hrono..xaroumenes giortes ke filia stin oikogeneia..
20 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:18 π.μ. ·

Μαρία είπε...

Ευχαριστώ πολύ Μαίρη, αντεύχομαι!!!
20 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:38 π.μ.

Stella Koufou είπε...

απλά συνέχισε να ...γράφεις!!
καλά Χριστούγεννα!!!!
20 Δεκεμβρίου 2009 στις 11:29 π.μ.

Irene Gerap είπε...

Ontos apla sunexise na grafeis......kai na me kaneis tag!maresei poly na diavazo tis istories sou!Mpravo maria!Kales giortes!
20 Δεκεμβρίου 2009 στις 8:00 μ.μ.

Claire Georgiou είπε...

Oreotato Maria! Horis tin fantasia mas ke ta onira imaste oloi hamenoi. Afto mou arese poli: "Μία σκέψη είναι ένα δώρο και δεν έχει σημασία ποιος πιστεύεις ότι σου το προσφέρει, όταν το κάνεις με χαρά αξίζει όσο τίποτα άλλο."

21 Δεκεμβρίου 2009 στις 11:34 π.μ.

Nota Sotiropoulou είπε...

τέλειο μπράβο κοριτσάκι μου!!!!
21 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:41 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Aυτό αρέσει στους:
Irene Gerap
Φωτεινή Θεοχαρίδου
Zoe Amanezi Bouzos
Maria Kleio Lapidaki